دیشب تولد 69 سالگی عمم بود.
یه جشن خیلی خودمونی که دخترش واسش تدارک دیده بود تا غافلگیرش کنه.
خیلی خیلی دوسش دارم. اون تو مهربونی بی نظیره.
زنی بسیار فداکار و خوش قلب که عاشق شوهرش بود ولی شوهرشو 30 سال پیش تو اوج جوانی تو یه تصادف از دست داد.
چند سال بعدش پسر بزرگ و درس خونشو به خاطر بیماری سرطان از دست داد.
تمام بچه هاشو خودش به تنهایی و به سختی بزرگ کرد و همه رو خیلی موفق راهی اجتماع کرد.
از بس مهربونه هر کس می بیندش تو یه نگاه عاشقش میشه.
همیشه تو زندگی برام الگو بوده و هست.
خدا همیشه نگهدارش باشه.